Drinas

Gjuha e trupit

Komunikimi pa fjalë

Kur flitet për komunikim me njëri tjetrin, njerëzit mendojnë se zotërimi i gjuhës mjafton. Kjo nuk është e vërtetë. Përafërsisht 80% i komunikimit është pa fjalë.

Njerëzit pranojnë se mashtrojnë kur komunikojnë me të tjerët: me mesazhe e-postare në 14% të rasteve, 27% kur flasin me njëri tjetrin sy-më-sy, 37% kur flasin me telefon (Hancock, 2007), dhe gënjejnë mesatarisht dy herë në ditë (DePaulo, Kashy, Kirkendol, Wyer, & Epstein, 1996). Mirëpo shumë njerëz nuk e kuptojnë se tjetri lehtë e kupton gënjeshtrën nga gjuha e trupit të tyre.

Kur mund të kuptojmë se gënjen dikush

Ja një shaka i një burri në moshë i cili shkon në kishë për tu rrëfyer:

Burri: “Kam bërë mëkat. Kam pasur marrëdhënie intime me një vajzë njëzet vjeçe, disa herë. Ende po më thërret ajo në telefon që të takohemi.”
Prifti: “Merrni katër limonë të freskët, shtrydhni ata dhe pini lëngun, pa sheqer.”
Burri: “A ma heq mëkatin kjo?”
Prifti: “Jo. Por ju heq këtë të zgërdhirë nga fytyra juaj.”

Stollznow (2011) thotë se trupi nuk di të gënjej: pavetëdijshëm, ai i transmeton mendimet tuaja kur ju i palosni duart, i kryqëzoni këmbët, qëndroni, ecni, i lëvizni sytë ose gojën. Më mirë është pra që të mos tentoni të gënjeni. Tjetri e kupton këtë shpejtë nga gjuha e trupit tuaj.

Ne shumë shpejtë “e lexojmë” fytyrën e tjetrit dhe vendosim se a është mik apo armik, bëjmë vlerësime personale, dhe informohemi për rrjedhën e ndërveprimit (Fowler, Lilienfeld & Patrick, 2009; ten Brinke & Porter, 2009;  Willis & Todorov, 2006).

Edhe Darwin (1872) ka treguar se: “Kur një njeri është mesatarisht i zemëruar, ose madje edhe i zemëruar shumë, mund të urdhërojë lëvizjet e trupit të tij, por … ata muskujt e fytyrës të cilët janë më pak të bindur ndaj vullnetit, nganjëherë e tradhtojnë një emocion të lehtë dhe kalimtar.”

Për të përfunduar këtë artikull, ju këshilloj që të mos gënjeni se vetëm veten do ta dëmtoni. Tjetri shpejtë e kupton mashtrimin nga gjuha e trupit tuaj.

Burimet nga literatura

Darwin, C. (1872). The expression of the emotions in man and animals. Chicago: University of Chicago Press
DePaulo, B., Kashy, D., Kirkendol, S., Wyer, M., & Epstein, J. (1996). Lying in everyday life. Journal of Personality and Social Psychology, 70, 979–995.
Fowler, K. A., Lilienfeld, S. O., & Patrick, C.J. (2009). Detecting psychopathy from thin slices of behavior. Psychological Assessment, 21, 68–78.
Hancock, J.T. (2007). Digital deception: When, where and how people lie online. In K. McKenna, T. Postmes, U. Reips, & A. N. Joinson (Eds.), Oxford handbook of internet psychology (pp. 287–301). Oxford: Oxford University Press.
Stollznow, K. (2011). Bad language: body language — (don’t) read my lips. Skeptic (Altadena, CA), 17(1), 6-8.
ten Brinke, L., & Porter, S. (2009). Friend or foe? The role of intuition in interpersonal trustworthiness and vulnerability assessments. In A. Columbus (Ed.),
Advances in psychology research (Vol. 74). New York: Nova Science Publishers
Willis, J., & Todorov, A. (2006). First impressions: Making up your mind after a 100-ms exposure to a face. Psychological Science, 17, 592–598.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *